Zondag gingen we
eerst een stukje fietsen door de dorpjes in de omgeving. Het was nog steeds het
weekend van Songkran, dus we moesten af en toe een emmer met water proberen te ontwijken.
We reden door de plantages en stopten bij een mandenvlechter, waar Kevin en
Aimee gingen assisteren bij het vlechten van de manden. Toen we bij de rivier (De
Khawae Noi) kwamen, ruilden we onze fietsen in voor een bamboevlot. Hiermee
zakten we de rivier af, hoewel de kinderen en ik eigenlijk meer in het water
lagen, dan op het vlot zaten. Filmpje! https://www.youtube.com/watch?v=SM2AX7e2YLo&feature=youtu.be
Het was heerlijk
verfrissend. Onderweg zagen we het leven langs de rivier, een grote leguaan en
zelfs nog een olifant.
Na de actie was
het tijd voor lunch. Onze gids had een lokaal restaurantje uitgekozen bij het
station van Lam Tok; het huidige eindpunt van het gedeelte van de “spoorlijn
des doods” dat nog steeds in gebruik is. Er werd weer heerlijk voor ons
gekookt.
‘s Middags bleven
Isabelle en de kids relaxen in het kamp, maar ging ik met de gids op pad om wat
watervallen te bekijken. We bezochten de Erawan waterval in het gelijknamige
National Park. Een waterval die uit verschillende kleine stappen bestaat, waar
je ook nog eens kunt zwemmen. Filmpje! https://youtu.be/4qTpMsShBxU. Maar het meest grappige zijn de vissen; deze worden vaak gevoerd (want
zoals in onze Bangkok ervaring uitgelegd; vissen voeren is goed voor je karma)
en zijn dus allesbehalve bang voor mensen. Dat bekent dat ze happen op elke
beweging rondom een mens, inclusief je tenen, voeten, etc. Het doet absoluut
geen pijn (want ze hebben geen tanden) maar er zitten behoorlijke joekels
bij….en dat is toch wat raar als die aan je tenen happen! Je kan er wel leuk
mee spelen – dat deed ik met het uiteinde van mijn “Rot Nam Dam Hua” bandje (gekregen tijdens de Songkran ceremonie).
Filmpjes! https://youtu.be/1cpHG7Xp990
en https://youtu.be/inSIB8wu-MU
Geen opmerkingen:
Een reactie posten