Terug naar Bagshot

De zaterdag beginnen we tegenwoordig met tennis voor Aimée. Dit keer was het mijn beurt om met haar mee te gaan. Ze tennist nu bij de tennisclub van het plaatsje Bagshot. http://www.bagshottennis.co.uk/. Isabelle had de tip meegegeven om Epic mee te nemen, omdat er zo’n leuk parkje naast de tennisbanen ligt. Daar aangekomen herkende ik het parkje meteen; afgelopen mei stonden we aan de andere kant van de heg, want één van onze favoriete huizen lag direct aan dit parkje. Oorspronkelijk was dit zelfs onze eerste keuze, maar we kregen geen overeenstemming over de prijs. Het was een leuk, nieuwer huisje, maar een stuk kleiner. Zie ook http://lagerweijtjestoronto.blogspot.co.uk/2015/05/engeland-update.html. Achteraf gezien hebben we geluk gehad dat het zo is gelopen. We hadden het criterium “grootte / oppervlakte” van het huis in onze evaluatie toen net zoveel gewicht gegeven als andere criteria. Maar na vijf jaar Noord-Amerika (alles is daar groter, ook de huizen) en met twee kinderen met heel veel spullen op hun kamers komen we er in de praktijk achter dat de ruimte die we nu hebben heel belangrijk is. In Bagshot hadden we onszelf echt het huis moeten inproppen. Bovendien had het geen grote tuin zodat uitbouwen vrij lastig was geweest. We zitten nu prima. Size does matter.

Doordeweeks sporten

Dit jaar ben ik lid geworden van de plaatselijke renclub de Windle Valley Runners http://www.windlevalley.com/, voor het enorme bedrag van 25 pond voor het hele jaar. Daarvoor bieden ze op dinsdag een technische training, donderdag een loop en veel activeiten in het weekend. Ik ben niet van plan om er veel gebruik van te maken, maar de lage contributie heb je er zo uit. Zo ging ik dinsdagavond voor het eerst naar de training. Deze bleek met name te bestaan uit interval (spint) training, wat ik niet gewend ben. Dus kwam ik om kwart over acht tevreden maar volledig gesloopt thuis. Ik ben daarmee niet de huiskampioen sporten, want dat is de jongste van het gezin.

Aimée werd eerder dit jaar al snel vice-captain van het tweede meisjes-hockey-team in haar leeftijdsklasse van Hall Grove. Deze week is ze voor het eerst gevraagd om mee te gaan met het eerste team om de school te vertegenwoordigen in een scholentoernooi. Daarnaast is ze begonnen met voetbaltraining als naschoolse club, gegeven door de Chelsea voetbalschool. Dus wellicht doet oom Guus ook nog eens een beroep op haar. Ook vind ze tennis leuk (tennisles op zaterdag) en doet ze mee aan mountainbiken (outdoor club op donderdagmiddag na school). De enige sport die haar tot nu toe niet is bevallen, is golf. Veel te saai voor onze actieve competitieve meid. Overigens heeft ze ook niet-sport succes; ze werd vandaag ook nog eens gevraagd voor het schoolkoor (dat begrijpen we wat minder goed, ahem).

Eerste stappen in het keukenproject

Op de planning voor dit jaar staat een nieuwe keuken. Geen eenvoudig projectje, want we willen de helft van de garage bij de keuken trekken en de muur weghalen naar de woonkamer. We begonnen in december al met een bouwtechnisch onderzoek ivm het weghalen van de (dragende) muren http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2015/12/groene-lagerweijtjes.html. Afgelopen zondag maakten zochten Isabelle en ik een nieuwe keuken uit. We hebben nog even bedenktijd, die we gebruiken om een bouwer te vinden en een totaalplan (kosten, timing, etc.) te maken. De verbouwing gaat waarschijnlijk plaatsvinden vanaf juni, na Isabelle’s examens. De keuken is waarschijnlijk de hele maand niet (goed) te gebruiken, dus we worden vast goede vrienden met Domino’s pizza en Chef Tutu. En gelukkig hebben we in Canada geleerd complete maaltijden te bereiden op de barbecue.

Harry Potter fans

Na het december bezoekje aan de Harry Potter studios http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2015/12/bezoek-met-pubs-en-potter.html, zijn de kids helemaal fan van Harry Potter. Zo kijken we sinds het bezoek elk weekend een Harry Potter film en dit keer waren we aangekomen bij nummer zes; de “half blood prince”. Het is de film waarin Professor Dumbledore dood gaat, en ik had dit bewust vantevoren verklapt, zodat het niet als een schok kwam. Een strategie die prima bleek te werken. Gelukkig viel er ook genoeg te lachen tijdens deze spannende film. De kinderen kunnen niet wachten om de komende weekeinden de laatste twee Potter films te kijken!

Tennis, tuinieren en bakken

De laatste weken lijkt er een vast zaterdagschema te ontstaan. Aimée houdt van sporten en vandaag begon ze weer met tennislessen. Die waren vorige week eigenlijk al ingepland, maar toen werd het afgezegd omdat de tennisbaan in een ijsbaan was veranderd.

Ook een beetje tuinieren hoort bij de zaterdag. Zoals eerder beschreven hebben we nog heel wat ‘herfst’afval af te voeren http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2016/01/bakken-vullen.html. Maar deze zaterdag begonnen we ook weer met “opbouwen”, want Isabelle had nieuwe plantjes gekocht. Het weer is hier mild, de krokussen en narcissen zijn al uit de grond.

Een andere nieuwe gewoonte op zaterdag is dat Aimée en ik iets bakken. In onze eerdere “bake offs”hadden we al eens pudding, glutenvrij brood en yuka-broodjes gemaakt. Nu was het de beurt aan chocolade-taart. Glutenvrij uiteraard.

Schoolrapport

We hebben weer een schoolrapport. Dit keer niet van onze kinderen, maar van de school zelf. De Engelse onderwijsinspectie bezocht Hall Grove een week in November, en de score op de negen beoordelingscriteria is in alle gevallen “excellent”. Met wat mooie citaatjes; “Pupils leave school equipped with a high level of knowledge, understanding and skills” en “Pupils have an excellent level of personal development by the time they leave school. They are confident and highly motivated”. Goed zo Hall Grove, en goed gedaan Isabelle voor het vinden en selecteren van deze school.

Metro in Moscou

Gelukkig wonen we slechts 25 minuten van London Heathrow, want ik noem dit vliegveld niet voor niets “één van mijn kantoren”. Maandag en dinsdag was ik voor een kort uitstapje in het koude en winterse Moscou.

Als ik één ding heb geleerd in Moscou, dan is het om vervoer per auto / taxi te vermijden. Net zoals in het centrum van London is reizen met de trein en metro veel sneller. Zeker als het buiten wit en glad is. Een leuke bekomstigheid is dat de Metro in Moscou ook nog een oud stukje cultuur met zich meebrengt; het stelsel is net na de 2^e wereldoorlog ontworpen. De gangen en stations zijn groot opgezet en pompeus, versierd met opvallende communistische afbeeldingen die de overwinning op het fascisme (en waarschijnlijk het kapitalisme vieren). Je waant je in een spionagefilm uit de koude oorlog. Buiten de stations is echter duidelijk dat het kapitalisme hier nu springlevend is.

Raar maar waar; het Engelse belastingjaar

En we hebben er weer één; een ‘raar maar waar’ feitje uit ons nieuwe thuisland (zie ook http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2015/12/raar-maar-waar-de-bruine-groene-bak.html).

We gaan het heel saai hebben over belastingjaren. Dat is in Nederland, Canada, Duitsland, Spanje en het grootste gedeelte van de wereld niet zo complex; het belastingjaar is hetzelfde als het kalenderjaar dat begint op 1 januari en eindigt op 31 december. Maar niet in Engeland. Het belastingjaar is  van 6 april tot 5 april het volgende jaar. Nee, geen 1 april grap.

Zoals zoveel dingen in Engeland heeft dit een historische achtergrond. In 1582 gaf paus Gregory XIII orders aan de wereld om over te stappen van de Julian kalender naar de Gregorian kalender, om deze weer in lijn te brengen met de zonnekalender. De kalenders lopen elk jaar 11.5 minuut uit elkaar en dat verschil was in 1582 opgelopen tot 10 dagen. Engeland deed wat ze normaal doen als ze orders van buitenaf krijgen; deze volledig negeren. Vanaf die datum liepen de Engelse kalender en de Europese kalender dus 10 dagen uit elkaar en vanaf 1600 zelfs 11 dagen… Bent u er nog?

Ondertussen was het normaal in Engeland om schulden, rente en ook belastingen elk kwartaal te betalen op een Christelijke feestdag. De eerste Christelijke feestdag van het jaar was “Lady Day” op 25 maart; de dag dat Mary te horen kreeg van de aardsengel dat ze de moeder zou worden van Jezus. 25 Maart werd daarom “Nieuw Jaar” voor Engeland en ook de eerste dag van het Engelse belastingjaar. We zijn er bijna, nog even doorlezen.

In 1752 besloten de Engelsen om het Europese kalender systeem toch maar te gaan hanteren, door 11 dagen uit de kalender te laten vallen en van 1 januari weer “Nieuw Jaar” te maken. Om te zorgen dat niemand er financieel iets zou bij laten, werd de start van het nieuwe belastingjaar 25 maart + 11 dagen = 6 april. Vandaar, deze raar maar waar.

Zelfportret

Zondag kreeg ik een getekend zelfportret van Aimée. Met de opmerking “voor later, als ik uit huis ga en met mijn vriendje ga samenwonen, dan kan je me herinneren”. Op de vraag van mij, of ze op korte termijn verwacht met haar vriendje te gaan samenwonen, antwoorde ze “nee waarschijnlijk pas als ik achttien ben”… Arm vriendje William moet nog 10 jaar wachten.

Sunday roast bij de Koningin

Zondag werden we wakker in een witte omgeving. Nu niet overdrijven; het laagje sneeuw was flinterdun. Maar Aimée was in ieder geval heel enthousiast. En ook Epic vond het heel interessant, zijn eerste stapjes in de sneeuw. Er werd uitgebreid gesnuffeld voordat hij besloot om zich op het witte spul te wagen.

Zondagmiddag gingen we wandelen in het plaatsje Windsor. Bekend van het gelijknamige kasteel, het grootste bewoonde kasteel ter wereld, want het is nog steeds één van de officiele verblijfplaatsen van de Koningin. We liepen door het stadje en een groen park bij het kasteel. Daarna staken we de Thames over naar het plaatsje Eton, bekend van de beroemdste (en duurste / meest elitaire) jongensschool van Engeland. Daar doken we de pub George Inn in http://www.georgeinn-eton.co.uk/ om een echte Engelse traditie te nuttigen. Sunday Roast, oftewel keuze uit geroosterd rund, kip, lam of varkensvlees. De herkomst van deze traditie is niet geheel bekend, alhoewel men ervan uitgaat dat het een beloning was na het zondagsbezoek aan de kerk.

Bakken vullen

We hebben al geschreven over de rare bruine groen bak voor tuinafval http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2015/12/raar-maar-waar-de-bruine-groene-bak.html). Deze wordt elke twee weken opgehaald. En sinds de herfst hebben we de bak binnen een dag weer vol. Aimée helpt graag mee met opruimen; zij wordt in de bak gezet om te stampen en rond te dansen om de bladeren en andere zooi aan te duwen, zodat er nog meer in de bak kan. Zo ook deze zaterdag. Overigens hebben we ook een compostbak in de tuin, die ook helemaal vol zit. Daarnaast hebben we de komende weken nog bergen tuinfaval af te voeren.

Conferenties en meetings

Conferenties en meetings in de reisindustrie kunnen op leuke locaties plaatsvinden. Leveranciers zoals hotels en lokale agenten willen dit soort bijeenkomsten graag ondersteunen om zich van hun beste kant te laten zien. Zo nam ik eind vorig jaar mijn team naar IJsland http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2015/10/weekje-ijsland.html. En zo nam mijn baas ons naar het wintersportplaatsje Tignes in de Franse Alpen http://www.tignes.net/. Maandag en dinsdag hadden we daar besprekingen terwijl de sneeuw met bakken naar beneden kwam. Ik heb zelfs in Canada niet zo veel sneeuw gezien. Na de zakelijke besprekeningen hadden we dinsdagavond iets leuks; we aten kaasfondue in een wildernis-kamp bestaande uit Mongoolse hutten, prachtig verlicht met kampvuur en kaarsen. De volgende dag hadden we wat tijd over om te skieen in het uitgestrekte berggebied. Mijn collega’s zijn fanatieke skiers en ik kwam er snel achter dat de lange afdalingen meer energie vreten dan de korte Canadese heuvels. Met als gevolg dat ik nu nog elke spier in mijn been voel. Maar het was spectaculair!

Woking en Guildford

Camberley is een stadje met 40.000 inwoners en redelijk goede faciliteiten, maar voor  theatervoorstellingen en diensten zoals de notaris toen we ons huis kochten, wijken we toch vaak uit naar de grotere stadjes Woking en Guildford (beide 100.000 inwoners).

Woking heeft een groot theater, station met uitstekende verbindingen naar London en een groot winkelcentrum, maar ziet er saai uit. Het oude Woking, Old Woking, dat buiten de huidige stad ligt, is leuker, dat gaan we binnenkort een keer bekijken.

Het iets verder gelegen Guildford is een leuk stadje met een gezellig oud centrum en meer sfeer dan Woking. De rivier Wey loopt door het oude stadje, dat ook een kasteel heeft. Er zijn veel restaurantjes en uiteraard het theater dat we afgelopen zaterdag bezochten.

Gangsta Granny

Engelsen houden van theater, er is daardoor continue een goed aanbod van shows. Genoten we voor de kerst nog van onze eerste Panto http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2015/12/engelse-kersttradities-met-panto-en.html , nu gingen we naar de voorstelling ‘Gangsta Granny’. Naar het populaire kinderboek waarin hoofdpersoon Ben met zijn oma probeert de Kroonjuwelen van Engeland uit de Tower of London te stelen https://en.wikipedia.org/wiki/Gangsta_Granny. Een grappig stuk en een leuk uitje aan de blije gezichtjes van onze op het eind dansende kids te zien.

Sporty Spice en Crea Kevin

Woensdag begonnen Aimée en Kevin ook weer met school en dat leek prima te gaan. Zaterdag hadden ze mogelijkheden om extra te sporten op het enorme schoolterrein. Aimée maakte daar graag gebruik van; ze ging anderhalf uur mountain-biken, waar ze met een brede glimlach en onder de modder van terug kwam. Volgende week begint ze ook weer met tennissen. Zij vind alle sporten leuk zolang het maar lekker intensief is, golfen vond ze daarom wat saai.

Kevin had de mogelijkheid om een extra rugby training te krijgen, maar zag daar vanaf. Hij geeft de voorkeur aan thuis knutselen. Gewapend met papier, plakband, schaar, nietmachine en pen maakte hij Minecraft figuren. Kevin is geen sporter, maar hij is wel bijzonder creatief.

Terug in het land van de regen

Toen we zaterdagmiddag in Folkstone uit de tunnel kwamen, kwam de Engelse regen ons meteen tegemoet. En het bleef regenen, we hebben de afgelopen week veel nattigheid gezien. We mogen niet klagen, want we hebben hier in het zuiden gelukkig geen overstromingen zoals in het midden en noorden van het land. Bovendien wonen we in een iets hoger gelegen gedeelte, wat je het meeste merkt als je vanuit de bossen terugloopt (heuvelop). Een goede plek dus om de voetjes zo droog mogelijk te houden. Hoewel… zondag besloot ik in de regen te gaan rennen. Ik kwam na een uur compleet doorweekt terug; ik had net zo goed met kleren en al in de sloot kunnen springen.

Nieuw jaar en terug naar de UK

De laatste uren van 2015 vierden we bij David en Petra in Voorschoten, met Jeroen, Mirjam en alle kids. Het was een gezellig Oud & Nieuw feest met lekker eten (we hadden allemaal een gerecht gemaakt), lekker drinken (dankzij Jeroen’s cocktail hobby) en uiteraard vuurwerk, tot groot enthousiasme vooral bij alle jongetjes (jong en iets minder jong).

Na een Lagerweij familie nieuwsjaarsreceptie in Veenendaal op 1 januari, inclusief een mistige wandeling op de Ginkelse Heide, reden we op zaterdag weer terug naar huis. En dat ging zonder files bijzonder goed. Na ruim drie uur rijden stonden we bij de tunnel, die gelukkig ook erg diervriendelijk is. We moesten Epic apart inchecken, aangezien we een echte dierenarts in de familie hebben had hij zijn verplichte wormbehandeling en alle stempeltjes in zijn dierenpaspoort gehad. Dus konden we zonder problemen doorrijden. Dankzij het uur tijdsverschil waren we al om half zes thuis. Isabelle had vantevoren voor die avond al een boodschappenaflevering geregeld, dus die avond hoefden we alleen nog uit te pakken en weer lekker in onze eigen bedjes te kruipen

The Force Awakens in Sweet Lake City

Dindag verplaatsten we onze “basis” van Houten naar Zoetermeer. Dinsdag ging Isabelle met Leonie en alle kids naar de Ballenbak in het oude zwembad Olympus. Daarna hadden de kids ook nog een speelafspraak bij de kinderen van Jeroen, dus het was dubbel feest.

Woensdag gingen we eindelijk naar de nieuwe Star Wars “The Force Awakens”. http://www.starwars.com/the-force-awakens/. Het was een beetje een gok om Aimée mee te nemen vanwege haar leeftijd (hoewel ze al een aantal Star Wars films had gezien). Maar zij was na afloop wellicht het meest enthousiast, met name omdat het erop lijkt dat er een vrouwelijke Jedi aankomt... Daarentegen was ik diep bedroefd vanwege het afscheid van mijn kinderheld Han Solo (Harrison Ford). De nieuwe Star Wars boeide vanaf het eerste moment, hoewel het verhaal best wel lijkt op de eerste film Episode 4 (A new hope). Helaas moeten we nu tot mei 2017 wachten op het vervolg Episode 8. En als de verhaallijnen vergelijkbaar zijn, wordt dat waarschijnlijk een “zwarte episode” waarbij alles in de soep loopt, om dan uiteindelijk in Episode 9 (waarschijnlijk weer 1.5 jaar later) toch weer goed te komen. We zijn benieuwd.