Nogmaals de “Peace Child”; Filmpjes

Een paar weken hadden de kids hun school musical, genaamd “The Peace Child”. http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2017/06/the-peace-child.html

Zoals beschreven had Kevin de rol van verteller, en Aimee was lid van een “stam” (in de witte kleren). We hebben nu de filmpjes, maar liefst tien. Als je maar een paar wilt zien, bekijk dan de laatste drie. Deel 1 https://www.youtube.com/watch?v=wgWESMCz3ww Deel 2 zingen met Aimee https://www.youtube.com/watch?v=5RStTUHQAeE. Deel 3 https://www.youtube.com/watch?v=r40WKTdGykA. Deel 4 https://www.youtube.com/watch?v=K5gsJ75t7bE en deel 5 https://www.youtube.com/watch?v=5EzW1iCVamc. Deel 6 weer zingen met Aimee https://www.youtube.com/watch?v=FGPXIaQn4sI. Deel 7 wordt er een brug tussen de ruziende stammen gebouwd, waarmee de vertellers het niet eens zijn https://www.youtube.com/watch?v=3mcHV-Zw4FU. En dan de finale Deel 8 https://www.youtube.com/watch?v=G8k6FDR2AJg. Deel 9 https://www.youtube.com/watch?v=qDQwxtJlBR8 en 10 https://www.youtube.com/watch?v=Dt0lLGpElVg

Papa weekend

Met Isabelle in Nederland hadden we hier in Engeland een papa weekend. Vrijdag keken we daarom ook samen een Pirates of the Carribean film.

Zaterdag liet ik ze lekker spelen, terwijl ik ’s ochtends weer trouw aan mijn Parkrun deelnam, en ’s middags de tuin klaar maakte. We aten vroeg bij de Pizza Hut in Bracknell. Pizza Hut stond in Canada onderaan ons lijstje, maar hier in Engeland is het populair bij de kids. Want (1) Ze hebben een salad bar inclusief. Nu gaat het niet om de salade, maar om de nacho’s die ook bij de salad bar inbegrepen zijn (2) Ze hebben goede glutenvrije pizza’s (3) Ze hebben de “ice cream factory”, waarbij kids hun eigen ijsje mogen bouwen en versieren.

Na het eten keken we thuis nog een klein stukje van een grappige film – The Secret Life Of Pets.

Zondag had Aimee een zwemfeestje, maar wel op zo’n 30 minuten rijden. Kevin en Epic gingen ook mee; het zwembad was namelijk bij Bishopsgate van het Great Windsor Park. Dit enorme park hadden we al eerder verkend, met de oma’s, rondom Virginia Water. Zie ook http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2016/10/grannies-in-great-windsor-park.html. Maar het heet niet voor niets Great Windsor, want het loopt helemaal door tot het kasteel van de Koningin in Windsor. Bishopsgate is dan ook een stukje noorderlijker. Kevin, Epic en ik liepen eerst naar “de Copper Horse”, een groot standbeeld van Koning George III op zijn paard, dat staat op een flinke heuvel, met uitzicht over Windsor. https://en.wikipedia.org/wiki/The_Copper_Horse. Vanuit hier start de “long walk” naar het kasteel. Wij liepen echt een stukje de andere kant op, voor een ijsje en een drankje. Die vonden we in “de village”; een klein schattig dorpje, dat vreemd genoeg midden in het uitgestrekte park ligt. Het is ooit gebouwd voor mensen die werkzaam waren op het uitgestrekte koninklijke terrein http://www.berkshirehistory.com/villages/village.html, We kochten het ijsje bij het postkantoortje, dat meteen een mini winkeltje voor van alles is, inclusief een kleine thee-tuin.

Leuke filmpjes met Epic

Epic is een leuke, bijzonder speelse hond. Op Isabelle’s telefoon kwam ik de volgende filmpjes tegen, die ze al eerder op Facebook zette. Maar ze zijn zo leuk, dat ik ze nog een keertje meeneem in het blog. https://youtu.be/EV3UolRPLcY en https://youtu.be/x6VAIUTp7kc

Spoed bezoek aan Nederland

Het was de laatste schoolweek, zoals beschreven in het vorige blogje. Op dinsdag, de laatste schooldag, hadden we ook eindelijk eens regen. Het is hier bijzonder droog geweest in de afgelopen weken, en ondanks af en toe sproeien dreigde onze tuin een hooibaal te worden. Jawel, we waren eens blij met de regen.

Waar we niet blij mee waren was het telefoontje van Nel’s buurman afgelopen dinsdagavond – om te horen dat Nel in het ziekenhuis was opgenomen voor haar hart. Isabelle zou zo wie zo dit weekend naar Nederland gaan, maar zou eigenlijk pas vrijdag vertrekken.

Het omzetten van de vluchten bleek op zo’n korte termijn niet meer mogelijk; de vluchten vanaf Heathrow zaten vol – en de weinige plaatsen die ze hadden waren bijzonder duur. Gatwick was een mogelijkheid en voordelig, met Easyjet, maar de rit ernaar toe is erg file-gevoelig. Het werd tijd om iets nieuws te proberen; Southampton. Dit vliegveld ligt 50 minuten rijden naar het zuiden. Het is klein, overzichtelijk (een beetje zoals Rotterdam airport), maar heeft veel vluchten met Amsterdam; drie met KLM en zes met FlyBe.

Dus stond Isabelle woensdagochtend op het vliegveld van Southampton, om met een propjetje een uur later in Nederland te landden. Gelukkig ging het met Oma Nel al weer beter; de harteritmestoornissen en hoge bloeddruk worden met medicijnen behandeld. En ze mocht donderdagmiddag zelfs al weer naar huis.

Laatste schoolweek

We kregen de laatste schoolweken hier in Engeland, en dan doen kinderen niet zo veel meer. Zo hadden we vorige week een zwemmiddag (de school heeft zijn eigen buitenbad) en een sportdag. Waar Aimée nog in de prijzen viel, maar ook Kevin hard werd aangemoedigd door zijn klasgenootjes. Deze maandag werd er weer gezwommen, terwijl dinsdag het jaar werd afgesloten met een award ceremonie.  Video, zie de opening (buiten) op https://youtu.be/QzxSjr-Ah6A. Nadat het ging regenen (voor het eerst sinds een lange tijd) ging de ceremonie verder binnen. Dit keer nam Kevin twee prijzen mee naar huis, één voor programmeren, en één voor “bos-school” (forest school).  Videos. https://youtu.be/kXxlPdk35vQ en https://youtu.be/_in-jkIfJ4s

Op de Thames; van Reading naar Benson

In Reading hadden we zaterdagnacht aangelegd aan het King’s Meadow Park. Wederom een verrassing, want hoewel dit redelijk midden in een echte stad ligt, was het weer rustig, stil en "puur natuur". Aimée en ik deden de volgende ochtend weer boodschappen nadat we eerst een verfrissende ochtendduik hadden gemaakt.

Om half elf gooiden we weer de trossen los terug naar Benson. We vermaakten ons prima met de nodige sluisjes, uitzichten, en een middag zwemstop. We hadden groot geluk met het weer – dat kon niet beter. Bij aankomst om vijf uur in Benson hadden we echter een probleem; men had de auto van neef Bas ingebouwd. Op een gegeven moment ging er een auto links schuin achter hem weg, en kon hij aan zijn laatste spannende manouvre van de dag beginnen. Isabelle en ik leidden hem eruit, met slechts centimeters ruimte aan beide kanten. Voordat we de rit naar huis begonnen, aten we nog een hapje bij het cafe aan het haventje http://www.waterfrontcafe.co.uk

Op de Thames; van Goring naar Wargrave

Zaterdag sliepen we allemaal gelukkig een beetje uit, na het late etentje van de dag ervoor. Ik was met de kinderen als eerste wakker. We lagen in verbazingwekkende stilte en natuur om ons heen – we hadden de Thames toch echt drukker voorgesteld!

Ik liep met Aimée het stadje in voor wat boodschappen. We namen een kijkje bij een overvloedig en opvallend versierd huis; ik dacht dat het om een kunst podium ging of zo. Dit bleek echter het huis van de vorig jaar overleden Wham zanger George Michael te zijn. Hij is hier ook overleden, dus is dit een bedevaartsoord geworden voor de fans.

We voeren verder stroomafwaarts, waarbij we weer enkele sluisjes door moesten komen. De sluisjes zijn een attractie op zich; ze liggen aan oude sluiswachterwoningen, en op een of andere manier zorgt iemand ervoor dat er omheen prachtige bloementuinen zijn aangelegd.

Aimee en ik plonsden al een keer in de ochtend in de Thames. Ook in de middag, toen we voorbij Isabelle’s universeitstad Reading waren gevaren, namen we een duik en dit keer deed Bas ook mee. Wij stopten in het plaatsje Wargrave, op de route naar Henley, voor een pub aan de Thames, waar we heerlijk konden eten https://www.stgeorgeanddragon.co.uk/. Dit werd meteen ons keerpunt, want na het eten voeren Bas en ik nog twee uur terug naar Reading, terwijl Isabelle de kids naar bed deed.

Varen op de Thames

Afgelopen weekend hadden we een bijzonder weekend; we konden namelijk een rivierboot huren van één van onze bedrijven, genaamd Le Boat. http://www.leboat.com/. We hebben een interne regeling dat, als de boten niet verhuurd zijn, dan kunnen we ze zelf huren voor alleen de verzekering, schoonmaakkosten en benzinekosten. Dan kan je nog eens zo’n ervaring er tussendoor doen! Tot mijn verbazing was er een boot beschikbaar ondanks het geweldige weer. Gelukkig was ook neef Bas weer een weekend in Engeland, waardoor ik een ervaren schipper mee had.

We kwamen vrijdag kwart over vijf aan in het haventje van Benson. Dit kleine stadje ligt tussen Reading en Oxford in, op een uur rijden van ons huis. De boot bleek geweldig met vier slaapkamers en drie badkamertjes, en groot. Wederom was ik blij om Bas bij ons te hebben om dit “monster” te manouvreren. Want we hadden weer eens veel nieuwe leerpunten over Engeland; (1) De Thames is hier een vrij smal riviertje. (2) De Thames overbrugt hier een behoorlijk hoogteverschil, dus zijn er veel kleine sluisjes. Die je soms zelf moet bedienen! (3) De Thames is hier prachtig – groen en schoon (4) De Thames is hier gelukkig behoorlijk rustig; je moet alleen uitkijken voor de roeiers en af en toe een tegenligger.

We leerden ook op onze eerste avond op de boot dat je niet overal even kan aanleggen om een hapje te eten. Volgens de planning kwamen we perfect tegen zevenen langs een pub (in het plaatsje Walingford) maar we konden geen plekje vinden om aan te leggen. Vervolgens kwamen we om acht uur weer langs een pub, en konden we aanleggen. Maar deze populaire plek (bij Mouldsford) wilden niet eten serveren zonder reservering. We moesten weer door, dankzij chips en snacks, want pas tegen negenen kwamen we aan in het plaatjse Goring, waar we bij een Indiaas restaurant een paar curries konden bestellen.

Ezeltjes en pubs

Ik had een bijzonder rustige week na het relatief vele reizen van de weken ervoor. Ik kon zelfs een aantal dagen van huis werken. De kids hadden ook een gewone schoolweek – nog een kleine twee weken voor hen te gaan. Tenslotte kreeg Isabelle haar goede cijfers binnen, en had een introductiedag bij haar stageplek voor volgend jaar. Dat was wel het hoogtepunt van de week.

Verder blijft de Zuid-Engelse zomer bijzonder goed en zoning. We hadden het hele weekend geweldig weer, en besloten daarom dan ook op Zondag erop uit te gaan. Doel was een bossengebied een klein half uurtje rijden ten zuiden van ons huis. We kwamen langs ons geliefde theehuisje met glutenvrije cake (zie ook http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2015/09/waverley-abbey-en-seale.html). We haalden hier een aantal stukken cake voor later, want we hadden eerst, halverwege de wandeling, een publunch gepland. Dit was bij een charmante pub, the Donkey, oftewel de ezel. http://donkeytilford.co.uk/. Erg goed eten, een gezellig buitenterras, en voor Aimee hadden ze ook twee ezeltjes, die gevoerd konden worden.

Surrey is, als je een zonnetje hebt, een geweldig, groen en bijzonder afwisselend wandelgebied. Zo voel je je even op vakantie in eigen streek.