A380

Dinsdagnacht vloog ik terug naar London. Deze vlucht werd uitgevoerd met het grootste passagiersvliegtuig ter wereld, de Airbus A380. In vergelijking met de concurrerende maar veel sierlijke B747 een beetje een lomp vliegtuig. Maar wel indrukwekkend groot. Echter het meest indrukwekkende is de start. De vier grote motoren van het toestel maken zo weinig geluid, dat je alleen een zacht rustig gezoem hoort. Het vliegtuig trilt nauwelijks bij de enorme versnelling op de startbaan, en gaat zo rustig en vloeiend de lucht in, dat je bijna niet merkt dat je vliegt.

Pollo Tropical

Ik ben in Miami  fan geworden van een locale Carribisch fast food restaurant genaamd Pollo Tropical. http://pollotropical.com/home-page. Behalve het normale fast food assortiment hebben ze ook gezondere dingen op het menu staan, en het is bijzonder goed geprijst. Zo had ik een grote kipfillet, rijst, bonnen en mais, met jalapenos en sausjes, voor 8 dollar. Daar kan je niet voor gaan koken.

Werken op zondag

Er moet op dit moment zo veel gebeuren bij Victory, dat ik elke zondag moet (bij)werken. Maar ik heb het perfecte middel gevonden om werk met plezier te combineren. Net zoals vorige week kocht ik namelijk voor $25 een dagpas bij het Grand Beach Hotel. Met perfecte wifi, een heerlijk zwembad en een prima strand dichtbij. En geen pompende bassen van de feesthotels. Uiteindelijk maakt het niet uit waar ik zit te werken, als ik maar goede wifi heb. En na afloop van de dag ben ik heerlijk relaxed en uitgerust, en ook super voorbereid voor een nieuwe werkweek.

Miami Music Week

Van March Break (zie https://lagerweijtjeslondon.blogspot.com/2018/03/de-verschillende-gezichten-van-miami.html) gingen we deze week naar “Miami Music Week”. Onder leiding van het gigantische Ultra Music Festival https://ultramusicfestival.com hebben alle clubs en hotels artiesten en optredens. Het publiek is compleet anders. Waar vorige week de jonge kids hun feesten meerendeel op straat vierden (want waarschijnlijk zijn de meeste onder de 21, of hebben eenvoudig niet genoeg geen geld voor de dure bars en clubs), is er nu publiek met geld. Een kaartje voor het Ultra Music Festival kost een dike $400 wanneer je de taxes erbij rekent; een reden voor mij om af te haken.

Zaterdagmiddag bezocht ik wel Downtown Miami voor een wandeling. De muziekweek heeft danzij het festival als zwaartepunt de stad Miami zelf in plaats van Miami Beach. Respect voor de politie, die met een enorme inzet aan mensen en material alles in goede, georganiseerde en veilige banen leidt. Ik denk dat je buiten het centrum even flink je gaspendaal kan indrukken, want men is nu even te drukken om bonnen te schrijven! Om hun zichtbaarheid te vergoten, hebben ze altijd hun zwaailichten aan, wat in eerste instante een wat vreemde sfeer geeft, maar als je er aan went wel een gevoel van veiligheid.

Ik eindigde zaterdgamiddag in de zwembadbar van het kuxe hotel W op de 50e etage. http://www.wmiamihotel.com. Met een prachtig uitzicht, en een paar uistekende DJ’s achter de draaitafel. Ik maakte het niet laat, want ‘s avonds had ik een kaartje gekocht voor de electronische muziekband The Crystal Method. Zij speelden in de nachtclub van de Nikki Beach Club. The Crystal Method valt onder de alternatieve muziek, en dat was te merken! Ten eerste is Miami duidelijk geen plek voor alternatieve muziek. Waarbij alle bars, clubs en hotels afgeladen waren, was hier de zaal behoorlijk leeg. En wat er liep, was niet het typische Miami publiek in mooie kleding, maar gasten in zwarte shirts alsof je een muziekfestival in Europa bezocht. Prima en gezellig voor mij, maar een raar contrast met de trendy witte nachtclub.

Aankomst in Miami

Als je aankomtvliegen op Miami airport, dan land je meestal in westerlijke richting, en kom je eerst over het heldere blauwe water van de oceaan, daarna de lange stranden van Miami Beach, dan over de prachtig blauwe wateren van de baai en tenslotte over de stad zelf. Een prachtige aanvliegroute, die extra mooi is met een zonnetje en blauwe luchten. Maar het kan ook anders. Het is een tropisch klimaat, dus als je pech hebt vlieg je rondom (of zelfs soms door) onweerswolken, met bliksemflitsen om je heen en met een behoorlijk “bumpy” landing. Zoals afgelopen dinsdag terug uit New York....

Floridian in New York

Ik ben pas een paar weken in Florida, maar ik begin al een echte zon-verwende Floridian te worden. Dinsdagochtend vroeg stapte ik op het vliegtuig voor een dagtrip naar New York voor meetings. En in New York is het koud en sneeuwt het. Deze Hollandse Floridian was echter vergeten een jas mee te nemen…….koud!

De verschillende gezichten van Miami Beach

Naast Miami begin ik nu ook Miami Beach langzamerhand te ontdekken. Ook al is Miami Beach aan de overkant van de baai, een bruggetje verder, het is een andere planeet. Met veel uitersten.

Zo ontdekte ik al het relaxte loungy trendy sfeertje van Nikki Beach http://lagerweijtjeslondon.blogspot.com/2018/02/eerste-weekend-in-miami.html, en de mooie baai zichten met prachtige zonsondergang van de Mondriaan. http://lagerweijtjeslondon.blogspot.com/2018/03/aan-het-hotelzwembad.html. Ook ren ik elke donderdagavond met een renclub in Miami Beach. Tot nu toe was dit altijd in het donker, maar doordat de zomertijd hier al is ingegaan, was het afgelopen donderdag in daglicht en zelfs met zonsondergang. Op het strand en langs de boulevard van Ocean Drive in South Beach. Het was deze week March Break, met andere woorden de meeste universiteiten waren gesloten voor vakantie, en hier stonden grote groepen studenten dronken en stoned uit hun pan aan het gaan. De politie had de straten afgesloten, want het leverde eeen groot straatfeest op met knallende gettoblasters en autoradios, en een dansende menigte. We werden als renners hard en vrolijk aangemoedigd door de kids, waarvan de dames de kleinste bikinis droegen ter motivatie. Dat was nog pas een run!

Zaterdagmiddag ging ik met de eigenaar van ons oude online reclamebureau in Toronto lunchen, weer in een andere gebied van Miami Beach. Hij nodigde met uit voor lunch in de spa de Standard, een rustige relaxte oase aan de baaikant. http://www.standardhotels.com/miami/properties/miami-beach. Zaterdagnamiddag bezocht ik het meer trendy Delano Hotel, waar aan het zwembad een groot feest werd gevierd met DJ’s en pompende bassen. https://www.morganshotelgroup.com/delano/delano-south-beach. En zondag zocht ik de rust op in het Grand Beach resort, wat aan een rustig stuk strand ligt, ietsje noordelijker. https://www.miamihotelgrandbeach.com/. Het strand is hier perfect; ondiep water, mooi zand, geen stenen of vuil, en lekker rustig.

Interview

Afgelopen week gaf ik ook mijn eerste interview in mijn nieuw job voor de vakpers. Het resultaat kan je vinden op http://www.seatrade-cruise.com/news/news-headlines/new-victory-ceo-dives-in-to-raising-agent-awareness-supporting-send-ship-launch.html. Check ook eens onze website en al onze nieuwe cruises uit http://www.victorycruiselines.com/, zoals Cuba http://www.victorycruiselines.com/cuba-cruise/ en Mexico http://www.victorycruiselines.com/yucatan-mexico-cruise/

IJskoud

Ja de koudegolf die Europa en ook Noord Amerika treft, heeft ook toegeslagen in Miami. Het is s‘ochtends slechts een graad of twaalf, terwijl het overdag nauwelijks boven de twintig graden uitkomt! Kouououd! In ieder geval; de meeste Latinos klagen over het koude weer. Voor een Nederlanders is het gewoon lekker hoor. Hoewel….. de airco’s in kantoren, winkels en andere openbare gebouwen staan meestal nog te blazen alsof het tien tot vijftien graden warmer is. Het gevolg; binnen is het vaak toch echt ijskoud. Daardoor zie je dat verkoudheidjes hier op dit moment overal toeslaan.

Vroege moederdag

We hadden een lekker rustig weekend in Engeland, met op zondag ook nog moederdag, dat in Engeland altijd vroeg valt. Ook hadden we bezoek van neef piloot Bas, die zaterdag na een bijzonder lange nachtdienst behoorlijk verrot aankwam. Hij sliep een beetje bij, had genoeg energie om  ‘s avonds met ons te gourmetten. Hij mocht zelfs aan de wijn, want hij stond niet standby of zo. Maar de volgende dag was hij behoorlijk ziek. Ik plaagde hem nog dat het door de wijn kwam…

Ik rende zondagochtend met Epic in een rustig tempo maar liefst 14 kilometer. Ik heb over drie weeken een run van 10…… echter geen kilometers maar mijlen. Dus dan krijg ik 16km voor de kiezen.

Bas bleef zielig ziekjes thuis terwijl wij met het gezin laat gingen lunchen in onze favouriete pub Crown & Cushion. Ze hadden hun middeleeuwse hal weer opengesteld, speciaal voor moederdag. De pub had een prijs gewonnen voor de beste spare ribs van Surrey, en ze zijn inderdaad voortreffelijk. Zo bestelden we vier keer spare ribs. Aimee ging zelfs aan de volwassen portie, iets wat ze makkelijk opkreeg; ze werkte zelfs nog een ribbetje naar binnen van Kevin die een kinderportie had! Dessert was met ons favoriete toetje; een meringue taartje met ijs, slagroom en aardbijen. Volledig glutenvrij. Ook calorievrij, of wellicht had ik dit laatste verkeerd begrepen….

Zwemparadijs

Afgelopen woensdagmiddag haalde ik de kinderen van school op, voor wat quality time samen. Na uitgebreid advies en gelobby van mevrouw Aimee Lagerweij, gingen we naar het zwemparadijs van Bracknell, genaamd Coral Reef. Daar waren we eerder met veel success heen geweest. Zie ook http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2018/01/coral-reef.html?m=0. Het heeft de meest geweldige glijbanen. Behalve de licht en geluidseffecten, die we de vorige keer ontdekten, vonden Kevin en ik dit keer uit dat op de snelste glijbaan (Cannon) je tijd wordt gemeten. Ik deed er 4,5 seconde erover om onderaan in het bad te plonzen; Kevin ruim twee seconden langzamer, wat opzienbarend is gezien zijn geringe gewicht. Op een andere “simple” glijbaan, kan je terwijl je naar beneden glijdt een wedstrijdje lichtjes slaan doen. Wie de meeste lichtjes aantikt, wint. En zo blijf je leuk bezig. De hongerige wolfjes gingen daarna los op hamburger, friet, boontjes en ijs in het restaurant.

Verdeeld land

Het zijn interessante tijden om de VS te beoeken, want het helaas een ongeloofelijk verdeeld land. De tegenstellingen tussen groepen (zoals democraten en republikijnen, pro Trump/tegen Trump maar ook pro wapenbezit vs tegen wapenbezit) zijn bizar groot. En een gevoelig onderwerp, dus ik probeer het verstandig genoeg maar niet zelf op te brengen in gesprekken met personeel of klanten. Ook al krijg ik de indruk dat de meeste mensen werkzaam in de reisbranche redelijk democratisch/liberaal zijn. De meeste schamen zich kapot voor de politiek van dit moment. 

De discussie over wapenbezit, en het grote aantal politici die betaald worden door de wapenlobby, is helemaal een gevoelig punt. Het verleden heeft laten zien dat de gevoelens en protesten tegen het wapenbezit maar voor korte duur zijn, en dat enkele weken na een schietpartij de mensen al weer vergeten wzijn at er eigenlijk is gebeurd. En dus verdere maatregelen opgeven. Maar dit keer lijkt het anders te zijn. De jongeren, die lange tijd de politiek teleurgesteld links lieten liggen, zijn bijzonder actief en weten als geen ander hoe social media als een vreedzaam wapen gebruikt kunnen worden. Bedrijven worden gedwongen om hun banden met de wapenlobby te verbreken, en politici worden uitgedaagd over de grote giften die ze van dezelfde wapenlobby ontvangen. Ik hoop dat ze door zullen zetten, dit land snakt naar verandering.

Social Run

Vrijdagavond stapte ik op een stevig vertraagd vliegtuig in de richting van Europa. Jawel het leuke winterweer wat jullie hadden werkte nog steeds door in de dienstregeling. Ik kwam daarom pas laat in de zaterdagmiddag aan thuis, nog net op tijd om de laatste sneeuw te zien. En de sneeuwpop die Kevin en Aimee hadden gemaakt.

Zondagochtend had ik een prima jetlag “wake-up” activiteit. Naast de maandelijke club 10K zijn er namelijk ook wat ze noemen “social runs” op zondag, gewoon een relaxed stuk rennen met elkaar. Nu hadden ze afgelopen week een dringende email rondgestuurd, dat ze iemand nodig hadden om de run van zondag te organiseren en leiden. Ik heb zoveel plezier gehad van deze club, dat ik me meteen aanmelde als vrijwilliger. En zo ging ik zondag om half tien, met 15 mensen achter me aan, het bos bij ons in. In een rustig tempo, maar de drassige paden, modder en de vele heuveltjes die je bij ons nu eenmaal hebt zorgde er toch voor dat men een dik uur later moe maar voldaan was. Leuk om een keer te doen!

Victory Cruise Lines

Ik heb op dit blog nog niet een goede introductie gegeven over Victory Cruise Lines. http://www.victorycruiselines.com/. 

Victory is slechts twee jaar oud, dus nog een echte startup. Dat betekent voor mij; veel werk te doen, met name op verkoop, marketing, organisatie, systemen en rapportages. Helemaal mijn ding dus. We hebben twee schepen, kustvaarders. http://www.victorycruiselines.com/our-fleet/. Daarmee kan je dus rivieren en meren op, en langs de kust varen. Ze zijn niet comfortabel genoeg om een grote wilde zee  over te steken, laat staan poolgebieden te bezoeken. De oud collega’s van Quark kunnen dus rustig ademhalen.

We zijn markleider op de Great Lakes. http://www.victorycruiselines.com/great-lakes-cruise/. Grappig detail; Toronto is een belangrijke haven voor ons. Ook gaan we naar Quebec http://www.victorycruiselines.com/canada-st-lawrence-cruise/. En het gebied in het noorden van de VS http://www.victorycruiselines.com/new-england-cruise/. Ook gaan we naar Cuba http://www.victorycruiselines.com/cuba-cruise/ en volgend jaar  naar Mexico. http://www.victorycruiselines.com/yucatan-mexico-cruise/. Wil je me een plezier doen? Like dan onze pagina op Facebook https://www.facebook.com/groups/victorycruiselines/?ref=bookmarks

Haaitjes kijken

Zoals overduidelijk was, heb ik twee weken geleden veel plezier gehad tijdens het duiken met haaien in Bahamas. Ik heb behalve foto’s ook filmpjes gemaakt met mijn Gopro. Alleen helaas had ik deze nog op time-lapse video staan. Daarom zijn ze  niet zo geweldig, maar hier zijn toch de beste twee. Nummer een; een haaitje achtervolgen. https://youtu.be/uHbMYHiIkAE. En meer haaien – Carribische Reef haaien, maar opens zwemt er ook een zusterhaai door beeld. https://youtu.be/O0YsohalKmc

Aan het hotelzwembad

Zondag wilde ik een beetje lezen, mailen, en werken. Nu kan ik dat thuis, maar mijn appartementje is een beetje saai, donker en sfeerloos. Ik besloot de oversteek naar Miami Beach te maken, en bij een hotel binnen te lopen. Dat ging allemaal prima, uiteraard vroegen ze wel om een credit card om drankjes etc af te rekenen. Mijn target was het mooie Mondrian hotel, dat niet aan het strand ligt, maar aan de baai. https://www.morganshotelgroup.com/mondrian/mondrian-south-beach. Een hotel genaamd naar een Nederlanderse schilder, en ook het hele ontwerp/design is van een Nederlander (Marcel Wanders). Met een prima zwembad, goede wifi en relaxte muziek voor het ultieme lounge sfeertje. Een prima plek!