Zaterdag sliepen
we allemaal gelukkig een beetje uit, na het late etentje van de dag ervoor. Ik was met de kinderen als eerste wakker.
We lagen in verbazingwekkende stilte en natuur om ons heen – we hadden de
Thames toch echt drukker voorgesteld!
Ik liep met Aimée het stadje in voor wat boodschappen. We namen een kijkje bij een overvloedig en opvallend versierd huis; ik dacht dat het om een kunst podium ging of zo. Dit bleek echter het huis van de vorig jaar overleden Wham zanger George Michael te zijn. Hij is hier ook overleden, dus is dit een bedevaartsoord geworden voor de fans.
Ik liep met Aimée het stadje in voor wat boodschappen. We namen een kijkje bij een overvloedig en opvallend versierd huis; ik dacht dat het om een kunst podium ging of zo. Dit bleek echter het huis van de vorig jaar overleden Wham zanger George Michael te zijn. Hij is hier ook overleden, dus is dit een bedevaartsoord geworden voor de fans.
We voeren verder
stroomafwaarts, waarbij we weer enkele sluisjes door moesten komen. De sluisjes zijn
een attractie op zich; ze liggen aan oude sluiswachterwoningen, en op een of
andere manier zorgt iemand ervoor dat er omheen prachtige bloementuinen zijn
aangelegd.
Aimee en ik
plonsden al een keer in de ochtend in de Thames. Ook in de middag, toen we voorbij Isabelle’s
universeitstad Reading waren gevaren, namen we een duik en dit keer deed Bas
ook mee. Wij stopten in het plaatsje Wargrave, op de route naar Henley, voor een pub
aan de Thames, waar we heerlijk konden eten https://www.stgeorgeanddragon.co.uk/. Dit werd meteen ons keerpunt, want na het eten
voeren Bas en ik nog twee uur terug naar Reading, terwijl Isabelle de kids naar
bed deed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten