Dag 1; Bangkok, aankomst, respect en de koning

Zaterdag na het middaguur begon onze vakantie naar Thailand. Om vier uur ‘s middags vertrok onze vlucht, dus dat gaf een bijzonder relaxed begin. Rustig wakker worden, opstarten, geen stress. De vlucht duurde 11 uur – en dat was van west naar oost, dus met vluchten vaak “de snelle richting”. De lange vlucht hoorde bij de vakantiekeuze; ik kreeg over afgelopen jaar van British Airways een gratis “partner ticket” naar een bestemming naar keuze, en dat wil je niet gebruiken voor een vluchtje naar bijvoorbeeld Nederland. De overige drie tickets werden met de airmiles “betaald”, die ik uiteraard ook genoeg gespaard had. En zo kwamen we dus in Thailand terecht; een verre bestemming, lekker afwisselend voor het hele gezin, en warm. En ja warm is het in deze periode in Thailand. Het is de warmste tijd van het jaar, voor sommige mensen wellicht te warm, maar dat heeft als voordeel dat we straks het “waterfestival” (Thais nieuwjaar) meemaken. Temperatuur is redelijk constant rond de 34 graden, maar met een hoge luchtvochtigheid. En af en toe een tropische bui.

Zondagochtend kwamen we even na negen uur ‘s ochtends plaatselijke tijd aan op de luchthaven van Bangkok in Thailand. “Thai” staat voor “vrij”, dus Thailand staat voor “vrij land”. Vrijheid van godsdienst is al lang een gerespecteerd recht in dit overwegend boeddhistisch land. Respect is het centrale woord in deze cultuur, respect voor elkaar, respect voor anderen, respect voor ouderen. En respect voor de koning. Sinds oktober heeft Thailand een nieuwe koning, maar men zit nog steeds in een rouwperiode van de overleden oude koning. Overal staan herdenkingsfotos en linten. De officiele rouwperiode van een jaar klinkt lang voor ons westerlingen, maar heeft naast een emotionele reden ook een practische kant; veel Thai willen uit respect hun eer bewijzen aan de overleden koning. En met ruim zestig miljoen mensen in Thailand, moet je dat wel een beetje over een lange periode spreiden. Dus nog steeds staan er dagelijks lange wachtrijen van in het zwart geklede Thai bij het koninklijk paleis voor een bezoek aan de ruimte waarin de kist met de oude koning staat.

Respect moet je ook tonen aan Buddha – en dit is het andere wat je opvalt als je van het vliegveld naar de stad rijdt. Een reclame campagne gericht op ons westerlingen dat Buddhabeelden met respect behandeld moeten worden, en dus niet als simpele huis- of bardecoratie dienen. De trendy Buddhabar in sommige grote steden in Europa en Noord Amerika is helemaal een horror-gedachte; Buddha heeft uiteraard helemaal niets met het drinken van alcohol te maken.

Uiteraard deden we zondag met een jetlag van hier tot Tokyo (maar dan van London tot Bangkok) niet veel behalve lekker relaxen. We hadden een uitstekend hotel, het Ramada Plaza Menam Riverside, http://www.ramadaplazamenamriverside.com/en/, pitoresk gelegen aan de machtige rivier Chao Phraya die Bangkok doorkruist. Zwemen deden we gelukkig niet in de sterk vervuilde rivier, maar in het heerlijke zwembad van  het hotel. ‘s Avonds maakten we een wandeling naar het dichtbij gelegen markt- en amusementgebied Asiatique Waterfront https://en.wikipedia.org/wiki/Asiatique. Daar aten we heerlijk Thais (wat anders?) bij het aan de rivier gelegen restaurantje Baan Khanitha http://www.baan-khanitha.com/venues.php?branch=asiatique. Daarna crashten we allemaal in onze bedjes.