Zaterdag begonnen we de dag in Barcelonnette, het stuk aan zee,
waar ook de stranden van Barcelona zijn. Het was lekker zonnig weer, zo’n twintig
graden, en Aimee wilde graag zwemmen. Dat is iets wat alleen toeristen en
gekken doen in November, de echte Catalaan houdt zijn trui aan en zit in het
zand. Maar eigenlijk is het zwemmen zo gek nog niet; ja het water is fris, maar
niet veel kouder dan het zeewater in de zomer in Engeland. Bovendien is het water in Barcelonnette verrassend schoon en helder.
Voordat we gingen zwemmen namen we eerst de kabelbaan vanuit de
haven naar de berg Montjuich, en weer terug voor het mooie uitzicht over de
stad.
Na het zwemmen was het tijd voor een uitgebreide Spaanse lunch, dat
we deden bij ons favoriete Japanse tapas restaurant Tayu, waarbij je onbeperkt mag
pakken van kleine gerechtjes die in bootjes langs je tafel varen. https://www.tripadvisor.co.uk/Restaurant_Review-g187497-d3543829-Reviews-Tayu-Barcelona_Catalonia.html. Weer
leek het alsof de tijd had stilgestaan, want in tien jaar was er niets
veranderend. En wederom een geslaagde keuze voor eten met de kids.
Daarna gingen we naar het hotel om te relaxen. ‘s Avonds namen we
een snackje, voordat Aimee en ik naar Nou Camp gingen voor de wedstrijd van Fc
Barcelona tegen Sevilla. Helaas regende het inmiddels, en Nou Camp is een
geweldig en indrukwekkend stadion, maar niet overdekt! Het was de 600e (!)
wedstrijd van Messi in het Barcelona shirt; ook hier lijkt niet veel veranderd,
want tien jaar geleden zag ik hem ook al hier spelen!
Het werd een emotionele wedstrijd met veel Catalaanse sentimenten.
Eerder die week waren er 10 politici opgepakt, en daarom werd er vanaf de 10e
minuut leuzen geroepen als “vrijdheid” en “rechtvaardigheid”. Er werden ook een
hoop andere dingen geroepen, over Spanje, en op een of andere manier leek het
woord “Puta” (hoer) altijd in de leuzen in combinatie met Spanje voor te komen….. Maar
we waren gekomen voor het voetbal.
Barcelona speelde veel beter, maar vergat meer dan een keer te
scoren in de eerste helft. Met een magere 1-0 voorprong gingen ze de rust in. Na rust leek het team minder scherp, en
overwacht stond het opeens 1-1 uit een hoekschop. Barcelona zette weer aan,
kreeg weer veel kansen, en vond het net nog een keer, zodat Messi’s
jubeleumwedsrijd winnend werd afgesloten. En Aimee en ik een geweldige dochter-papa avond hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten