Als je hier de dagen uitkiest op basis van de weersvoorspelling,
dan kan je perfecte wandeldagen met goed weer hebben. Maar soms moet je er
gewoon even op uit. Zoals Zaterdag; een druilerige dag, Isabelle was met de
kids naar een gamingbeurs en ik had genoeg om over na te denken na wederom een
week met interessante gesprekken. En ook hond Epic had het blijkbaar nodig; het was
al een tijdje geleden dat we erop uit waren geweest, en hij kwam me op een
gegeven moment achter de computer wegtrekken, alsof hij kwam zeggen “kom nou,
we moeten lekker naar buiten”.
We begonnen met onze wandeling ten zuiden van Camberley, in de
buurt van het historische stadje Farnham. Het zwaarste gedeelte hadden we
meteen in het begin; de beklimming van de heuvel Crooksbury Hill, behoorlijk stijl en hoog
(160 meter). http://www.surreywildlifetrust.org/reserves/crooksbury-hill. Het
uitzicht was uiteraard beperkt door het slechte weer, hoewel het toch
interessant was; een beetje mysterieus door de wolken- en mistflarden.
Daarna
liepen we over de heide van Crooksbury naar een oude bekende pub; die van de
ezeltjes, The Donkey http://lagerweijtjeslondon.blogspot.co.uk/2017/07/ezeltjes-en-pubs.html.
Het tweede gedeelte ging van The Donkey naar het schattige gehucht
Tilford, wat erg mooi gelegen is aan de rivier de Wey. Hier hebben we ook een
nieuwe “spetterplek” gevonden voor de zomer, aan dit frisse maar heldere
riviertje, bij de oude middeleeuwse brug. De grote eikenboom die hier aan het
parkje staat is mogelijk nog ouder dan de brug – ruim 800 jaar.
Tenslotte liepen we weer terug van Tilford naar Crooksbury Hill,
waarbij we dit keer de heuvel links (of eigenlijk aan de rechterkant) lieten
liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten