In de nacht van
zaterdag op zondag was er wederom een grote groep hyena’s die de camping
overnamen, nadat we ons in onze tentjes hadden teruggetrokken. Ze kwamen zelfs
brutaal aan de tenten krabbelen... We zagen pas een hyena in daglicht tijdens
onze laatste game drive in de Serengeti, de volgende dag. We zagen ook een
leeuwin. Het meest spectaculaire zagen we helaas van veraf; eerst zagen we een
Cheetah (jachtluipaard) moeder met vijf welpjes op een steen liggen; even
verderop vonden we papa Cheetah op de uitkijk.
Na het middaguur
waren we weer aan de rand van de Ngorogoro krater gekomen. Dit keer gingen we
wel met behulp van jeeps de krater in. De krater heeft een diameter van 23km,
en is een oude ingestorte vulkaan. Door de stijle wanden is een eigen
mini-eco-systeem ontstaan. Dit kleine gebied omvat een zoutmeer, veel
graslanden, een klein bos, een moeras en een meertje. Het lijkt bijna een door
Disney ontworpen dieren-pretpark, zo “perfect” lijkt moeder aarde dit gebied
ontwikkeld te hebben. De dieren zijn niet bang en komen dichtbij. Toen we,
helaas wel van veraf, drie neushoorns zagen, vierde we dit even; dit
betekende dat we de gehele “big five” (Leeuw, olifant, neushoorn, luipaard, en buffel)
hebben gezien deze vakantie. We zagen ook nog als “nieuw” dier een jakhals , en
we vonden een mannetjesleeuw, al hoewel half verborgen in het
gras. Hij maakte deel uit van een grote groep leeuwen (we telden er in ieder
geval zeven), die uiteindelijk op een kleine 300 meter van onze picknickplaats
af lagen. Dit leverde af en toe een enigszins nerveuze blik van ons op naar
hen, terwijl we op onze kippenkluifjes kauwden. Maar de leeuwen bleven lekker
lui op hun plek liggen.
De Ngorogoro
krater is een absoluut unieke plek; is het niet voor de dieren, dan is het wel
voor de unieke creatie van een “mini” wereld binnen de stijle randen van deze
enorme krater.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten