donderdag 30 juni 2016

Brexit – de nasleep

Engeland is nog steeds in schok na de Brexit (en de EK-exit!). Wat opvalt (en tevens beangstigend is), is het totaal gebrek aan leiderschap in het land. Premier Cameron, van de Conservatieve partij, en voorstander van “blijven”, is afgetreden. Zijn beoogd opvolger, Boris Johnson, ex-burgermeester van London, was een actief voorstander van de Brexit. Dus een winnaar van het referendum; daarom een logische opvolger. Of toch niet; de schok van de financiele markten heeft hopelijk mensen overtuigd dat Boris het wellicht niet bij het rechte eind heeft.

Maar dan de oppositie, Labour, die moet dan wellicht kunnen profiteren van de leiderschapscrisis bij de conservatieven? Zou je denken. Mis, want ook daar is een leiderschapscrisis. Bijna alle Labour parlementsleden hebben het vertrouwen opgezegd in hun leider Corbyn. Die desondanks weigert af te treden, en daarmee ook Labour in een crisis duwt.
Dan de echte winnaar van het referendum, Nigel Farage, zeg maar een beetje de Wilders van Engeland. In zijn partij is geen leiderschapscrisis, dus zou hij er van kunnen profiteren? Farage was echter de persoon, die een dag naar het referendum al toegaf de kiezers te hebben voorgelogen over extra investeringen in de gezondheidszorg (ook al omschreef hij het zelf als een “foutje”). Daarmee mag je aannemen dat ook hij kansloos is.

Dus, wil de echte Engelse leider alsjeblieft opstaan?

1 opmerking: