Laatste dagen in China

Dinsdag ging de reis door naar de volgende stad; Guangzhou. Dat ging met een uitdaging; de vlucht werd geannuleerd, en we konden pas ‘s avonds laat vliegen. Dus namen we een high-speed train, die in zeven uur met een maximum snelheid van zo’n 300km naar het zuiden raasde. Interessant is dat we langs een aantal “spooksteden” kwamen; gigantische nieuwbouwsteden met grote flats, brede snelwegen, treinverbindingen etc etc maar waar (nog?) geen kip woont.

Na een bezoekje aan drie partners in Guangzhou, volgde wederom een treinritje van dit keer nog geen twee uur naar het eindpunt Hong Kong.

Ik ben blij om weer naar huis te gaan, na een relatief lang verblijf op deze andere planeet. Want China is een andere planeet. Nog steeds sta ik versteld van dit gigantische land. China in een paar kernwoorden;

Groot. Alles is hier groot. Gigantische steden, die maar niet lijken op te houden, met hoge woonflats, mega treinstations en vliegvelden.

Eten. Alles lijkt hier om eten draaien. Op elke hoek kan je eten kopen. Lunches en dinners zijn uitgebreid en DE manier om zaken te doen.

Thee. Het favoriete drankje. In zoveel verschillende soorten en smaken. Heerlijke thee – die overal en altijd wordt gedronken.

Handel. Overal zijn er winkels en straatverkopers. Kopen en verkopen, de Chinezen zijn gek op het spel van handel. En houden van onderhandelen.

Druk. Beijing heeft nu meer dan 21 miljoen inwoners; Shanghai gaat richting twee keer Nederland en tikt nu de dertig miljoen aan. 30 miljoen mensen die transport, eten, water en afvalverwerking nodig hebben…….. wow

Vervuiling. Na een tripje naar China heb ik altijd een paar dagen een asthma kuchje, waarschijnlijk vanwege de luchtvervuiling. Wat wil je ook in deze super-miljoenen-steden. Maar er is vooruitgang; de steden zijn volgens mijn subjectieve mening schoner dan jaren geleden. Ook zijn er meer eco- en natuurwinkeltjes, en maakt China zich in tegenstelling tot Amerika wel hard voor het Parijs-akkoord. Ook lijken de steden groener, met meer bomen en uitgebreide parken.

Taal. Engels wordt nog steeds beperkt gesproken, dus je moet voorbereid zijn op hele discussies en gesprekken in het Chinees, waarvan slechts een klein gedeelte vertaald wordt. Het niet kunnen begrijpen van een taal frustreert me regelmatig.

Internet. China is volledig online. Betalen gebeurt nu via WeChat, het populaire sociale medium, iets wat in elk winkeltje wordt geaccepteerd. Maar volledig online? Tot mijn irritatie worden alle Google diensten, zoals dit blog, Gmail, etc, geblokkeerd, net zoals Twitter en Facebook. Maar raar genoeg werken sommige van deze services wel weer op je mobiel als je data gebruikt in plaats van wifi.