Over de Drake naar King George Island

Zaterdag begon de dag vroeg; de wekker stond om kwart voor zes ‘s ochtends, om om zeven uur uit het hotel te vertrekken. En netjes, zoals gepland, vertrok om negen uur ons vlieguig naar Antarctica. Dit gedeelte van het programma is erg gevoelig wat weer betreft, want je hebt goed zicht nodig om te kunnen landen op de gravel landingsstrip van King George Island. Maar alles liep gesmeerd. De slechts twee uur durende vlucht over de Drake passage was bijzonder voor de kinderen, want halverwege de vlucht mochten ze de cockpit in en zelfs plaats nemen op de stoel van de co-piloot.

Het was prima weer op King George island en de landing was prachtig, we draaiden ook een rondje over het schip de Sea Adventurer.  

King George Island is één van de South Shetland eilanden. Later op het schip was er een presentatie over de discussie of deze eilanden nu wel of niet “Antarctica” zijn. De uitkomst was, afhanelijk van je manier van kijken, overwegend positief. Maar ze liggen dus nog wel een paar uur varen van het “vaste land” van Antarctica. King George Island is wellicht het meest ontwikkelde stukje Antarctica, met een groot aantal (een stuk of tien) wetenschappelijke basissen en dus ook een airstrip, die in handen is van de Chilenen.

Na de landing moesten we eerst wachten op de aankomst van ons tweede vliegtuig, voordat we in colonne naar het strand wandelden. Het eerste stuk is over de start-/landingsbaan, daarna loop je tussen de Chileense en Russische basis naar beneden. We werden hartelijk verwelkomt door het Quark team; ook voor Isabelle en de kids waren er een paar bekende gezichten. Lunch hadden we aan boord, en daarna zetten we koers naar “het vaste land”. We hadden de nodige briefings, zoals de veiligeheids-presentatie. En we bezochten de brug, waarbij de kapitein al zijn instrumenten uitlegde aan een zeer geintereseerde Kevin. Wow, op één dag samen met de Captain in de cockpit van een vliegend vliegtuig, en daarna samen met de Kapitein op de brug van een varend schip; een heel mooi begin voor jonge geinteresseerde kids. Het was dan ook Aimée, die bij het naar bed gaan de opvallende woorden sprak, “Papa, kunnen we volgende keer weer met de Sea Adventurer naar Antarctica”. Wat, nu al?! Dit is pas je eerste nacht op het schip, we hebben nog twee weken te gaan!