Deze laatste week
voor kerst maakten we kennis met de nodige Engelse kersttradities. Zoals Christmas Jumper day, waarbij je vooral
je meest verschrikkelijke kersttrui aandoet (hadden ze ook in Canada). En
donderdagmiddag gingen we met z’n vieren via de school naar een Panto. Van te voren hadden we geen idee
wat een Panto was (een gok was
pantomime, woordloos theater), maar de naam Sleeping Beauty (Doornroosje)
beloofde niet heel veel spektakel. http://www.atgtickets.com/shows/sleeping-beauty-3/new-victoria-theatre/.
Verkeerd ingeschat; we hadden met
z’n vieren een reuze leuke middag! Het Engelse pantomime / panto is een typische Engelse theatervoorstelling, vooral populair
rond de kerst en oud en nieuw. https://en.wikipedia.org/wiki/Pantomime. Het is een kruising tussen een comedy, musical
en cabaret. Het heeft voorspelbare ingredienten; slapstick humor, mannen die
vrouwen spelen en ook de participatie van B-sterren die niet perse hoeven te
kunnen acteren. In ons geval was dat Katie Price oftwel “Jordan”. http://www.katieprice.co.uk/ En waar is zij bekend van? Ahum,
eigenlijk is ze vooral bekend van gewoon bekend zijn. Maar als je dan twee
punten moet noemen waar ze van bekend is, dat zijn het punten die ze eerst tot
ongezonde proporties heeft laten opblazen dankzij de medische wereld, waarna ze
weer operaties liet uitvoeren om de punten naar enigszins normale grootte terug
te brengen. Laat één ding duidelijk zijn; acteren en zingen kan ze totaal niet,
maar vermakelijk was het wel. In ieder geval voor de papa’s.
Hierbij een korte
impressie van een alternatieve invulling van het kerstliedje “12 days of Christmas”,
met leuke participatie van het publiek en blije kids (let op Aimée aan het
einde). https://www.youtube.com/watch?v=rNvTBOeTc3k
Geen opmerkingen:
Een reactie posten