woensdag 28 februari 2018

Virginia Key; verrassing in Miami


Zaterdagochtend las ik door de site meetup.com naar activiteiten in de omgeving. Meetup is een uitstekende website, met overzichten van de verschillende interessegroepen en activiteiten die georganiseerd worden in de omgeving. Zo koos ik voor outdoor, adventure en hiking. Maar er zijn interessegroepen voor werkelijk alles, van sport, feesten, tot boeken en legpuzzels. In de outdoor groep vond ik een leuke activiteit die al om 10 uur begon; een kayaksafari om manatee’s (zeekoeien) te bekijken. Op Virginia Key, een eilandje ten zuiden van Miami, op weg naar Key Biscayne. Snel ging ik op pad om een verrassende kant van Miami te ontdekken.

Virginia Key is namelijk een park en één en al natuur. Bij toeval. Ooit was dit een verlaten stukje land verbonden met Miami Beach, maar met de bouw van de haven werd het een eilandje en werden alle rotsen, zand en baggerzooi hier gestort. Ook heeft het eilandje een minder positief verleden als het enige strand van Miami waar de zwarte bevolking werd toegelaten. Jawel ook hier kenden ze ooit apartheid. Daarna viel het eilandje in vergetenheid. Totdat men nog niet zo lang geleden ontdekten dat natuur het eiland had overgenomen. Bijzondere natuur. Er leven verschillende met uitsterven bedreigde plantensoorten, roofdieren zoals bob-cats en de lagune werd een thuis voor manatee’s (zeekoeien). En nu staat er een klein simpel maar gezellig outdoor centrum waar je kayaks, stand-up paddle boards en fietsen kunt huren.

De manatee’s zitten gelijk in de lagune als je wegvaart, en als snel zitten de vriendelijke oude reuzen onder je boot, naast je boot of komen ze nieuwsgierig even kijken wie nu weer in het gebied op bezoek komt. Heel leuk en ook een beetje spannend, als zo’n enorme reus onder je kleine kayak schiet. Ze kunnen met één tikje je omgooien, maar ze worden niet voor niets vriendelijke reuzen genoemd. Het schijnt nog nooit te zijn gebeurd. Het zijn bovendien overwegend vegetariers, ook al lusten ze af en toe ook een schelpje.

Minder vriendelijk zijn de Portugeze Oorlogsschepen (giftige kwallen) die hier aanspoelen. Gelukkig zie je ze van ver aankomen, het zijn net drijvende blauwe plastic zakjes. Ik leerde nog wat nieuws; officieel zijn het geen kwallen, maar een kolonie van heel veel kleine kwalletjes.

En verder zagen we veel vogels (grote pelikanen) en hadden we prachtige uitzichten over Miami Beach. Grappige tegenstelling – hier de rust en natuur, daar de drukte.

Ik liep nog enkele natuurpaden op het eiland, en bezocht het prachtige en bijna verlaten strand. Enig nadeel is dat je hier geen faciliteiten (barretjes en restaurantjes) hebt, dus je moet zelf koelboxen meenemen. Maar verder is het een prachtig stukje natuurstrand, heel authentiek, en zo dichtbij de stad.

Ik vond tenslotte ook nog een soort alternatief festival, met muziek, eetkraampjes en zelfs een oosterste meditatietempel. Ik bleef even hangen voor een drankje en hapje, voordat ik terugkeerde naar de stad.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten